(بس ياسيدى وراحت معيطه)
_ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _
بص ياسيدى
احنا بنحب بعض من زمان
من ساعت ماكنا فى المدرسه يعنى كنا لسه عيال
وكبرنا وبيكبر مع حبنا اجيال
لحد ماروحنا الجامعه قلوبنا بقو اجداد فى الهيام
وكنا كل بوم مع بعض نطير هنا وهناك
على بساط العشق والحب والحنان
وفى يوم حسيت ان قلبى بيقولى: انا قلقان
ونزلت اجرى عشان اشوف حبيبتى واطمن عليا
وكان ساعتها قلبى وعقلى سابقين رجليا
فوصلت بسرعه دورت عليها ملتقهاش
ادور هنا فى مكنا الى على طول فيه ملقتهاش
ادور عليها مع زميلها الى بشوفها معهم ملقتهاش
ياااااه .. بعد عذاب لقتها خلاص
لقتها قاعده لوحدها بعيده كل البعد عن الناس
وكانها بقت راهبه ومعتزله الناس
وروحت اكلمها واشوف ايه الى مزعلها
وسألها فين نظره الحنان
او حتى فين عين حبيبتى الزرق الى مليانه امان
..
وكل ده طبعا بعنيه قبل لسانى مايبدأ حتى فى الكلام
مش بقولك بنفهم بعض من غير كلام
..
لقتها بصتلى وعنيها مليانه ألام
وقامت مغمضه عنيها وحطاها فى الارض اوام
عشان ملاحظش وتحس ان هى ضيقتنى من غير
كلام
فقربت اكتر منها وحسستها بالامان
وسألتاها بعنيه ايه الى حصل
يستاهل انعزالك كل ده عن الناس ..؟
قلتلى بنبره مليانه إحساس بالحرمان
انا حسيت النهارده انى انعزلت عن روحى مش
بس الناس
قلتلها وكل ده من ايه ..؟
ممكن أعرف ولا انتى حاسه ان احنا بعاد..؟
قامت ضاحكه وقالتلى بطل تختبرنى بذكاء
وتقيس حبى ليك وانت عارف ومتأكد انه واصل لمنتهاه
قلتلها وانا بضحك خلاص .. خلاص
المهم .. ايه الى مخليكى مخاصمه للدرجه ديه
الحياه
قالتلى حلمت ان انت سبتنى فى يوم من الايم
انت مش عارف الاحساس ده مر عليا ازاى
وبعدها عشت لوحدى من غيرك فى الحياه
وملقتش حاجه تريحنى غير انى اموت نفسى
وأخلص من ديه حياه
فضمتها على صدرى وقلتلها
بلاش تفكرى او حتى تحلمى انى هاسيبك دا
محال
فمسكت ايدى بلمسه حنان
وقالتلى : حبيبى بعدك عنى بالنسبالى نهايه
الحياه
فإوعدنى قبل ماتسبنى احكم عليه بالإعدام
بس ياسيدى فضمتها فى حضنى وراحت معيطه
