واه يا زمن
ليله فراق شهدت عليها دموع القمر
ليله فراق الليل منمش فيها وكان السهر
ليله ما كنت جنبها وفجاه راحت
الليله الي وعدنتي فيها يكون افراح
ضحكت عليا عشان تصبرني
وكانت الليله دي اكبر ليله جراح
مش قادر اصدق ده الي كانت ليا
فجاه تروح من بين اديا
بس ده قدر مكتوب عليا
فجاه وانا ماسك اديها
نزلت دمع من عنيها
كانت دمعه الفراق
وقبل ما تروح بثواني
بصت عليا وباسمي نداتني
وعلى حبنا وعلى نفسي وصتني
نزلت دمعه من عينيا على دمعه خدها
والدمعتين نزلو لحد ما وصلو قلبها
قالتلي سامحني علشان مقدرتش اسعدك
بس في الجنه صدقني هسعدك وبوعدك
و لقيت السما بتنقط ميه
عرفت ان القمر بيبكي من حزنه واختفى ضيه
واوراق الشجر نزلت تغطيه
وانا شايف كل ده وقلبي هيموت عليها
وفجاه
فارقت اديا اديها
وغمضت عنيه
وانا عارف اني خلاص مش هشوفها تاني
ورجعت وحدي في الطريق تايه وحيران
مش عارف اروح لمين وبعده هعمل ايه وفضلت سهران
سهرت مع دموع القمر بتواسي حزني
واوراق الشجر بتدفي قلبي
واه يا زمن مبتخلناش نفرح بحبنا ليه
اه يا زمن منك ليه القسوة دي عملنا فيك ايه
ده انا من بعد حبيبي ضايع خلاص
انا من بعده مش هيفرق معايا الاحساس
انا من بعده مش عايز اشوف الناس
هو ده الحب الي طلعت بيه من الدنيا
و الزمان استكتره عليا
وخده مني في ثانيه
