بعد السلام والتحيه لكل الناس وقفت فى الحلقه الاول عند اسباب ودوافع قبول انى اتجوز واتحبس فى سجن اسمه المراه مع احترامى طبعا لكل عضوه موجوده معانا فى المنتدى..
كل شاب من الشباب فى سن المراهقه سنه 18 الى 21 يتمنى يحب ويتحب من القلب للقلب ....الا انا ...
طول حياتى وانا محبوس فى اوضة نومى ...بامر مين الاب المسيطر على الاسره حكم القوى...هههههههههههه...
علطوط كنت برفض اى حاجه من اكل للشرب لاى شىء يدخل اوضتى.....حتى موضوع الجواز اتعقدة منه بسبب اضطهاد من
كبير الاسره والعائله..لحد سن 16 سنه بداية النمو والنضوج والاعتماد على النفس ....امى طول عمرها لحد دلوقتى حلالة مشاكل بينى وبين ابويا..من خناقات بكل الانواع ولاى سبب..... ( متسهرش متنمش متاخر متصحبش ده وصاحب ده مين معاك وبتعمل ايه ) علطول اوامر الاباء اللى بتجيب احباط.....وجابتلى انا عقده نفسيه كرهتنى فى البيت كله...لحد ما كلمتنى امى فى موضوع الجواز لاخر مره ....لمدة 3 سنين تتحايل وتزن على ودانى انى اتجوز وانا برفض عشان عارف مشاكل الجواز....وخصوصا فى وجود اطفال.... امى مريضه بمرض فى الظهر متقدرش تشيل شى تقيل ولا تطلع سلم ولا كده....
اتجوزت عشان اريحها شويه ...منها ترتاح ووحداه تساعدها فى شغل البيت ومنها عشان اريح راسى من الزن على الودان وياريت ما سمعت الكلام وفضلت عاذب....كانت ومازالت ايام سوده من يوم ما اتجوزت لحد الان....
ان شاء الله الحلقه التالته بكره تكون اول المغامرات الزوجيه اللى تجنن
ارق تحيه لكل الاعضاء
